Dhaki

Om negen uur ontbijt: nu een keer zoet wit brood met omelet. De eerste kinderen komen en vragen onze aandacht. Om kwart voor 11 wordt de dag geopend met een nationaal lied gezongen door alle kinderen en leerkrachten.
We krijgen kadootjes: knutselwerk van de kinderen. Dan bezoeken we de klassen en delen we koekjes uit. Er zijn 8 klassen (2x play group, 2x nursery en groepen 1, 2, 3 en 4. en naast de school is er een rijstveld voor landbouw lessen.
We worden ook vaak individueel toegezongen en worden er gedichten voorgedragen: twinkle twinkle little star is een favoriet.
Daarna een dansvoorstelling. Ook hier oefenen ze voor het festival medio februari. Er zijn 8 kinderen die uit Nederland gesponsord worden, allemaal meisjes.
Op twee platte karren met toek toek motor gaan weer verder. Het is een flinke rit. We gaan over een brug en stoppen bij een archeologische site: een hindoe tempel van 200 jaar oud.
Dan zijn we in Purbajata. Het is vers geschilderd: mooi oranje en blauw. Het ziet er goed uit. Dit is een high school met groepen 5-10. Grotere kinderen dus. De wiskunde in groep 10 ziet er serieus uit! Peter en Ivo laten ze de lengte van Peter omrekenen van cm naar inches.
Er is ook een groep kinderen die groep 4 afgerond heeft, maar toch een achterstand hebben, bijvoorbeeld in Engels. Dit wordt bijgespijkerd, voordat ze aan groep 5 beginnen. We zien ook kort even een womans peace council. Dan gaan we verder op de platte kar naar de haven. Overal wonen mensen, er lopen koeien, geiten, kippen, eenden .....
We steken op een poef poef boot de rivier over en dan weer terug, om op dezelfde oever weer uit te stappen, maar dan 100 meter noordelijker, net aan de andere kant van een zijriviertje.
Dan lopen we naar de IIMC Dhaki campus. Hier zit de dag er op, maar we worden hartelijk welkom geheten door Shamal. Op de microkredietbank wordt nog wel gewerkt. Hierna bezoeken we het nieuwe Women Peace Council complex. De bouw is net twee dagen klaar. Het moet nog geschilderd worden en er komt ook nog een officiële opening. Het ligt aan de andere kant van de weg, iets van de weg af. Het is een openlucht zwembad met kleedkamers voor mannen en vrouwen (apart). Het gebouw heeft twee verdiepingen en gaat voor vrouwen gebruikt worden, voor de peace councils, om met elkaar te praten, te ontspannen, tv te kijken, te lezen ( er komt een bibliotheek) etc. Het wordt ook mogelijk feesten e.d te organiseren.

We krijgen uitgelegd dat Dhaki alles heeft, namelijk indoor en dat betekent dat patiënten kunnen overnachten in een eenvoudig ziekenhuis. Er is een outdoor waar tweemaal per week spreekuur is en dan komen ook diversen artsen, verpleegkundigen en medisch stagiaires een dag hulp verlenen. Verder is nog een Women hostel gepland is voor weesmeisjes. En er staat een school die ook nog verder wordt uitgebreid.

De grote wens van Shamal is een vaste arts voor Dhaki. Op dit moment werkt basisarts Luigi uit Italië er 4 maanden als vrijwilliger. Hij denkt erover zich te gaan specialiseren in tropische ziekten. Aardige man die gezellig met ons meedoet.

We worden verspreid over 3 kamers. Opnieuw harde tafels met een dun matras om op te slapen. De elektrische waterpomp is kapot en dat betekent water pompen om ons te wassen en de WC door te spoelen.

Miriam bakte aardappelen voor ons, ze wilde ook pannenkoeken bakken, maar even later bleek dat de dames in de keuken het beslag hadden weggegooid. Het was leuk te zien hoe chapati wordt gemaakt. Platte broodjes die op de tandoori worden gebakken.

We gaan vroeg slapen, morgen vroeg op voor de koemarkt.