Trein Kolkata - Varanasi

Zaterdag
We staan op tijd op en zetten de rugzakken klaar voor de treinreis in de lobby (eigenlijk meer een woonkamer). Na het ontbijt (chapattai's met bonen en mais in saus) laten we Peter achter: hij gaat op de markt mensen kijken en wil rustig aan doen. Wij gaan naar de Jain tempel en worden daar rondgeleid door een 67 jaar oude enthiousaste blije man die zegt al 20 jaar in de tempel te zijn. Eigenlijk is het een complex met 3 tempels die we alle drie met hem moeten bezoeken: af en toe met een omweg voor de plekken waar we de mooiste foto's kunnen nemen. Drie keer doen we onze schoenen uit. Het is een mooie tempel (zeker de eerste) met veel spiegels, glas, zilver en goud en heel veel mozaieken. We komen een bruidje tegen die een speciaal gebed komt doen.
Op een kruising ten noorden genieten we even van koffie met gebak. We besluiten naar het Indian museum te gaan. Dit is een groot gebouw met diverse afdelingen met veel oude voorwerpen. Zo maar een greep: opgezette dieren, veel skeletten, ook van dinosaurussen, beelden tot uit de 5e eeuw, schilderijen, stenen, munten, oude poorten, voorstellingen van de mensenrassen die in India voorkomen. Allemaal best stoffig en het ziet er uit alsof het nog door de Engelsen zo is neergezet: in oude rechte kasten met lades eronder.
Daarna gaat Wouter rond half 3 naar Peter om de rugzakken naar het station te brengen.
Dianne en ik eten wat bij McDonalds in Park Street; je moet alles proberen immers :-) We hebben voor de zekerheid maar geen sla op ons broodje gevraagd.
We gaan naar het huis van moeder Teresa. We zien haar graf en de kamer waar ze woonde, werkte en stierf. We lezen bijna alle borden in de tentoonstelling. Echte menslievendheid: erg mooi; de basis om mensen hoop te geven. Maar zonder onderwijs is het een bodemloze put. Mensen een verandering bieden door ze te onderwijzen is uiteindelijk beter, denk ik tenminste.
Ondertussen zijn Wouter en Peter onderweg naar het station, dus we gaan ook die kant op.
Op het station kopen we nog wat water. Peter had al brood e.d. gekocht. We eten in de stationsrestauratie (food plaza).
We wachten op de trein in een volle stationshal.
Om half 8 gaan we naar de trein. Het is er lekker druk.
Ons deel bestaat uit 2 banken die ieder 3 bedden kunnen worden en aan de andere kant van het gangpad een bank in de lengte. Het is geloof ik de goedkoopste klasse waarin je een bed krijgt. Het is best gezellig. Door de trein lopen heel veel verkopers: water, eten, kettingen met sloten, schoenenpoetsers,
We spelen sudoku en onze Indiaase medereizigers proberen het ook.
We plakken duct tape aan het raam om het raam dicht te houden en de tocht tegen te gaan. Nu kunnen we gaan slapen. Dat gaat best goed. Peters voeten steken weliswaar uit, maar daar kan iedereen gewoon onderdoor lopen.
De volgende morgen veranderen we de slaappositie weer in een zitpositie.
We ontbijten met brood, pindakaas en cola. We dachten om half 10 aan te komen, maar dat werd wat later.
We voelen ons goed! Een treinreis is wel voor herhaling vatbaar.