10. Appèl

Gelukkig is het wel rustig op de jongerencamping in de nacht. Rond 8 uur begint de drukte tegenover ons tentje op het veld. Er wordt een vlag gehesen en een kleine ceremonie gehouden, waarvan we zoals gewoonlijk geen woord verstaan. Aansluitend komen er groepjes jongeren langs gejogd. Ze zijn ochtendgymnastiek aan het doen.
Bij de wasgelegenheid verdringen tienermeiden zich voor enkele douches en spiegels. Dianne besluit om met een nat washandje een van de legertenten in te duiken om zich op te frissen en aan te kleden.
We pakken vlot in en vertrekken. We doen nog wat boodschappen voor onderweg en gaan weer op zoek naar de Green Velo. En warempel we komen terecht op een gloednieuw fietspad van grind. Door bos en weilanden schiet het lekker op. We stoppen om koffie te drinken bij een ook gloednieuw ingerichte picknickplek met het logo van Green Velo. Het is zoals gewoonlijk erg rustig op de route. Plots is het weer over met het fietscomfort. We staan voor een klein ravijn in de route. Aan de overkant loopt de route gewoon door. De brug moet nog gebouwd worden. Ivo neemt polshoogte en ontdekt dat hij de fietsen er doorheen kan loodsen. Dus hij helpt zowel de fietsen als Dianne door het ravijn.
Even later houdt het fietspad op en gaan we weer op de asfaltweg fietsen. We fietsen een aantal kilometers langs het fietspad in aanleg.
We eten wat in Branie Mazurskie in een restaurantje met alleen een Poolse menukaart. Ivo bestelt 'kroketten' en 'zapiekanki'. Het eerste blijken deegpakketjes met hartige vulling. Niet bijzonder. Het tweede is lekker, een wit stokbroodje belegd met salade en afgedekt met mayonaise en tomatenketchup. We kunnen er weer tegenaan.
Weer een asfaltweg op helaas met ook nog eens grote vrachtwagens. De weg gaat behoorlijk omhoog en omlaag, je leert zo efficiënt schakelen. Rond half 4 fietsen we Goldap binnen en fietsen door naar het centrum. We fietsen een rondje om de Rynek om het VVV dan toch te ontdekken. We krijgen info mee en uitgelegd waar de camping is. Ivo doet boodschappen voor warm eten en Dianne eet een ijsje. We zijn best moe, we hebben meer dan 80 km gefietst.
We fietsen naar de camping. Deze ligt aan het meer buiten de stad. We komen in een jaren 50 tafereel terecht als we bij het zwembad in het meer terechtkomen waar ook de balie van de camping is. Compleet met 2 stoere badmeesters. We besluiten er 2 nachten te blijven. De man van de camping wijst ons het veld waar we de tent op gaan zetten. Het is er erg rustig maar in de loop van de avond loopt het veld half vol.
Ivo maakt een heerlijk maal. Er is geen wifi op de camping en dus weer geen mogelijkheid om aan het reisverslag te werken via de app. Maar ach geen wifi is ook wel rustig.
Na het eten gaan we een stuk wandelen. We komen op de plek terecht waarvan een foto op de fietskaart staat. Het blijkt een kuuroord te zijn. We begrijpen het niet helemaal en besluiten morgen, als het open is, terug te gaan. We lopen verder langs het meer. Een paar kilometer verderop de grens met Rusland. De grens loopt ook door het meer. We vragen ons af wat er gebeurt als je er met een waterfiets van de camping overheen vaart. Tegen 10 uur liggen we weer in bed.