Studieboeken
Door: Ivo Kuijlaars
Blijf op de hoogte en volg Dianne
20 Januari 2016 | India, Calcutta
Na een stop voor ons tweede ontbijt en de aanschaf van een grote doos koekjes gaan we verder naar een tijdelijk schooltje. Hier wordt sinds 2005 een netwerk programma gedraaid en inmiddels is dus de eerste school gerealiseerd, maar dan nog zonder gebouw: er wordt een hutje vlak langs de doorgaande weg gehuurd. Hier krijgen 60 kleine kinderen les van drie leerkrachten. We delen koekjes uit. Sommigen vinden ons maar eng groot en roepen in tranen om mama. Verderop langs de weg is inmiddels grond gekocht en hier kan een school gebouwd gaan worden. Het gebied staat bekend als Hatugange. Het dorp heet Heleagachi en de school Sikhangan Heleagachi.
We bezoeken het terrein via een bamboe bruggetje waar Dianne zowel heen als terug overheen gaat...
Het begint inmiddels een beetje te regenen, wat ook voorspeld was. We gaan verder met de bus. Even later volgt een plaspauze voor Dianne. We vinden een toilet in de tuin van een gemiddelde familie op het Indiase platteland (denken we maar). Het begint ineens heel hard te regenen. Dianne, Ivo en Swapan schuilen bij deze familie en krijgen wat fruit. Toch redelijk doorweekt stappen we de bus weer in. Dat hadden we nog niet meegemaakt, zo'n fikse regenbui.
Later komen we aan in Indraprastha. Hier staat sinds 2002 een school. Deze heet Shikshangian JC naar de naam van degene die de grond heeft geschonken. Zijn zoon is nu School President. De plaats heet Ramganga en ligt erg zuidelijk.
Er zijn 200 kinderen, wat dit jaar zal groeien naar zijn 230.
Swapan legt uit wie wij zijn en ik begrijp dat hij een mooie metafoor gebruikt: wij, sponsors en donoren zijn als de wortels van de boom. De staf en medewerkers van IIMC zijn de stam en geven het goede dat uit de wortels komt door naar de taken en bladeren. De vrouwen en kinderen zijn de bladeren, die groeien en bloeien.
Swapan gaat er voor zorgen dat er een muur om het terrein komt, zowel voor de veiligheid van de kinderen (de school ligt aan een drukke weg) als ook om de grens aan te geven en er hiermee voor te zorgen dat er niet allerlei handeltjes op het schoolterrein ontstaan.
We delen ook hier koekjes uit en zien een erg enthousiaste dansleraar les geven.
We lunchen bij de haven. Het is vrij simpel: rijst en ei.
Uiteindelijk gaan we naar onze eindbestemming voor vandaag: Dukherpol. De bus blijft op de grote weg en een platte fietskar wordt volgeladen met alle schoolboeken. Wij wandelen er achter aan over een smalle verharde weg. De school is gesloten dus het programma zit er op. We leggen onze spullen in de slaapzaal. Hier slapen we samen op houten bedden met dunne matrassen. Er was alleen water dat we met emmers uit het meertje halen, de pomp is kapot...
Er is nog een avondprogramma met een warme maaltijd, muziek (met de trommels van Joy) en zang. We hebben flink meegezongen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley