Noordwaarts
Door: Ivo en Dianne
Blijf op de hoogte en volg Dianne
23 Januari 2016 | India, Calcutta
Bij het afgesproken metrostation staat de bus met Dr. Sujit, Barnali, Subarna, Swapan, Miriam en de chauffeur al te wachten. Een stukje verder halen we een vriend van Dr. Sujit op: Lord R. Das, die ons dit weekend vergezelt.
De reis gaat noordwaarts, meer dan 130 kilometer ten noorden van Kolkata, naar de Ranaghat regio, de Magurkhali village, met de Ramkrishna Sevashrem community. Onderweg stoppen we bij een tankstation met restaurant en schone (!) toiletten. Naar mijn weten heeft IIMC nog geen gebouwen ten noorden van Kolkata, dus de titel van dit verslag is daarom wel terecht.
Dit gebied waar we uiteindelijk stoppen was militair terrein ten tijde van de Engelsen. Na 1947 is het vrijgevallen en zijn hier vluchtelingen uit Bangladesh komen wonen. Overigens zijn Dr. Sujit en Swapan ook vluchtelingen uit Bangladesh. Deze vluchtelingen hebben zich echter niet erg ontwikkeld en nu gaat IIMC ze helpen. IIMC komt er nu sinds 5 jaar met het netwerk programma om mensen te informeren over IIMC, goede voeding, hygiëne en het belang van onderwijs. Ze hebben nu aangetoond vooruit te willen en hebben zelf een school georganiseerd voor de laagste klassen. De school voldoet echter niet aan de landelijke bouwregels: de lokalen zijn te klein en de ramen en deuren zitten op de verkeerde plekken. Er is een lokale raad van mensen die nu bereid zijn grond voor de bouw van een nieuwe school aan IIMC te verkopen voor een symbolisch bedrag. Helaas is dit een perceel dat voor 80% uit een meertje bestaat en waar dus geen school gebouwd kan worden. Er blijkt wel een aansluitend perceel te koop te zijn dat groot genoeg is voor een school. Bij verder praten blijkt dat er in deze community twee groeperingen zijn die het niet helemaal met elkaar eens zijn. Dat is geen goede basis voor een school. Onze indruk is dat hier eerst even verder gepraat moet worden met de lokale mensen, voordat wij hier vanuit Nederland een project van gaan maken.
We rijden verder naar ons hostel. Dit ligt vlak bij ISCKON Mayapur, een grote tempel ter ere van Krishna. Hier wordt ook de grootste tempel ter wereld gebouwd. Het geld komt blijkbaar voornamelijk van de familie Ford uit de USA. Helaas konden we geen hostel op het complex vinden. Maar het ligt er niet erg ver vandaan, zo’n 2 km. Dr. Sujit heeft de kamerindeling bepaalt en er gaan geen mannen bij vrouwen slapen. Dianne en Ivo dus niet samen: Dianne met Subarna (waar Miriam even later ook bij komt) en Ivo bij Swapan.
Als dit geregeld is, gaan we eten op het Krishna Complex. Barnali draagt er zorg voor dat Dianne not-spicy eten krijgt. Daarna wandelen we nog wat rond: de tempel is dan helaas al gesloten. We bewonderen een mandala van bloemen die op de grond ligt.
De reis gaat noordwaarts, meer dan 130 kilometer ten noorden van Kolkata, naar de Ranaghat regio, de Magurkhali village, met de Ramkrishna Sevashrem community. Onderweg stoppen we bij een tankstation met restaurant en schone (!) toiletten. Naar mijn weten heeft IIMC nog geen gebouwen ten noorden van Kolkata, dus de titel van dit verslag is daarom wel terecht.
Dit gebied waar we uiteindelijk stoppen was militair terrein ten tijde van de Engelsen. Na 1947 is het vrijgevallen en zijn hier vluchtelingen uit Bangladesh komen wonen. Overigens zijn Dr. Sujit en Swapan ook vluchtelingen uit Bangladesh. Deze vluchtelingen hebben zich echter niet erg ontwikkeld en nu gaat IIMC ze helpen. IIMC komt er nu sinds 5 jaar met het netwerk programma om mensen te informeren over IIMC, goede voeding, hygiëne en het belang van onderwijs. Ze hebben nu aangetoond vooruit te willen en hebben zelf een school georganiseerd voor de laagste klassen. De school voldoet echter niet aan de landelijke bouwregels: de lokalen zijn te klein en de ramen en deuren zitten op de verkeerde plekken. Er is een lokale raad van mensen die nu bereid zijn grond voor de bouw van een nieuwe school aan IIMC te verkopen voor een symbolisch bedrag. Helaas is dit een perceel dat voor 80% uit een meertje bestaat en waar dus geen school gebouwd kan worden. Er blijkt wel een aansluitend perceel te koop te zijn dat groot genoeg is voor een school. Bij verder praten blijkt dat er in deze community twee groeperingen zijn die het niet helemaal met elkaar eens zijn. Dat is geen goede basis voor een school. Onze indruk is dat hier eerst even verder gepraat moet worden met de lokale mensen, voordat wij hier vanuit Nederland een project van gaan maken.
We rijden verder naar ons hostel. Dit ligt vlak bij ISCKON Mayapur, een grote tempel ter ere van Krishna. Hier wordt ook de grootste tempel ter wereld gebouwd. Het geld komt blijkbaar voornamelijk van de familie Ford uit de USA. Helaas konden we geen hostel op het complex vinden. Maar het ligt er niet erg ver vandaan, zo’n 2 km. Dr. Sujit heeft de kamerindeling bepaalt en er gaan geen mannen bij vrouwen slapen. Dianne en Ivo dus niet samen: Dianne met Subarna (waar Miriam even later ook bij komt) en Ivo bij Swapan.
Als dit geregeld is, gaan we eten op het Krishna Complex. Barnali draagt er zorg voor dat Dianne not-spicy eten krijgt. Daarna wandelen we nog wat rond: de tempel is dan helaas al gesloten. We bewonderen een mandala van bloemen die op de grond ligt.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
