Mozzarella en bezoek ziekenhuis

We worden allemaal opgehaald bij de metro door Miriam, Swapan en een chauffeur. Zo zitten we met ons tienen in een auto: 4 op de achterbank en 4 achterin.
We gaan naar Hogulkuria. Hier zijn een kliniek, school en microkrediet bank en ook nog een mozzarella makerij.
Er wonen 29 jongens intern met iemand die ze grootvader noemen en voor hen zorgt.
Voor meisjes is er geen wershuis omdat IIMC niet in kan staan voir hun veiligheid vanwege wangedrag van jongens en mannen.
De school is helaas gesloten wegens een lokale feestdag. De bank is de oudste en grootste van IIMC. Ze geven 4.500 vrouwen een microkrediet.
We zien hoe Mozzarella en ricotta worden gemaakt en proeven wat. Dan gaan we weer verder naar Chakberia, via allerlei tussendoor weggetjes. Hier is de school wel open. Nou ja, de moeders komen net alle kinderen ophalen. Het is een mooie school met lower nursery, upper nursery en classes 1 tot 4, dus voor kinderen van 4 tot 9. Er zijn 18 klassen, totaal 623 kinderen. De klassen worden onderscheiden met bloemen namen. Zo is er voor klas 1: rose, Lotus en tulip. Tot drie jaar geleden zat de bank ook in dit gebouw. Nu zijn dit klaslokalen, doordat de bank een plekje heeft gevonden in de nieuwe polikliniek, die wij vanuit Nederland gefinancierd hebben.
We wandelen naar de kliniek. Die is weer hard aan een beetje verf toe. Aan de voorkant is er een flink afdak bijgekomen. Van binnen ziet het er goed uit.
Goed om dit weer gezien te hebben, drie jaar na de opening. En goed dat het zo intensief gebruikt wordt.
Nu terug naar de indoor voor de lunch! Rijst met dal, aardappel, aubergine en een gebakken ei.
Hierna gaan Rien en Rieky Rien's sponsorkind bezoeken. De jongen is erg verlegen. Hij woont bij zijn oma. Zijn ouders zijn er vandoor. De rest gaat naar een privé ziekenhuis en artsen- een verpleeg opleiding van meneer Chowdary (geen familie van de professor die President is van IIMC). Het ziekenhuis heeft een hechte band met IIMC. Het ziekenhuis behandelt alle patiënten die aankloppen. Ook de armste van de armsten. Als mensen niet zelf kunnen betalen wordt achteraf een oplossing gezocht. Soms via familie anders via liefdadigheid. Mensen die het kunnen betalen hebben een zorgverzekering.

Het ziekenhuis heet KPC. De bouw was gestart in 2006 en het is huge: op een terrein van 25 acres. Het ziekenhuis heeft 750 bedden en op dit moment ongeveer 350 patiënten. Er zijn 300 studenten, waarvan 100 die arts willen worden.
We bezoeken meerdere afdelingen: 1: surgery, hier liggen 26 vrouwen op 1 zaal. 2: ENT, wat wij KNO noemen, maar waar ook iemand ligt bij te komen van een staaroperatie 3: orthopaedic, met 16 bedden, 4: meeting room, waar de secretaresses van de directeur(Tomalika) ons welkom heet met koffie, 5: anatomy museum, met allerlei lichaamsdelen en foetussen op sterk water, 6: de bibliotheek voor de studenten met een heuse computerzaal. 7: radio diagnosis met moderne apparaten voor CT en MRI (van GE), 8: paediatric, 9: gynaecology, 10: obstetric = verloskunde, waar de mannen niet mee naar binnen mochten, en op de gang een erg blije nieuwe vader tegen kwamen en 11: zeer moderne couveuses, die bij de dames erg in de smaak vallen.
Op de kraamafdeling meldt een can de vrouwen dat ze van IIMC is.
Daarna weer terug naar de meeting room voor snacks: samosa en eggdevil.
Tegen 8 uur naar de metro en bekaf terug naar het hotel.