Dhaki
Door: Ivo
Blijf op de hoogte en volg Dianne
17 Januari 2013 | India, Calcutta
Woensdag: de laatste dag van ons bezoek aan IIMC.
Vandaag geen ontbijt. We nemen de bus naar het Zuiden, naar de Sundarbans. We gaan op bezoek in Dhaki, na Sonarpur de belangrijkste lokatie van IIMC en de enige andere plek waar ook een indoor is (= waar zieken overnachten). Dhaki heeft een echte streekfunctie: van heinde en verre komen mensen hierheen.
Op reis er naar toe gaan we na een uur ontbijten.
Dit doen we op een mooie plek: We zitten in Diamond Harbor op een terras aan de rivier de Hoogly (een aftakking van de Ganges) met heerlijk weer en een zonnetje en genieten van een American breakfast.
Helaas is de smog boven de rivier zo erg dat de overkant niet te zien is. Het water stroomt hier soms landinwaarts, door de getijdenwerking. we zagen het tij keren. Het water staat erg laag: we hoorden dat in Varanasi soms in 30 cm diep water wordt gebaad op het moment.
Later rijden we langs een groot festival, waar het heel heel erg druk is.
We gaan het rurale gebied in (platteland) en komen in Dhaki.
Naast de kliniek en de bank wordt er een school gebouwd. De droom is dat er ooit ook nog een hostel komt voor meisjes die op school zitten.
De kliniek heeft ook hier o.a. een tandarts en rontgenapparaat. IIMC kiest bewust voor apparatuur die men zelf kan repareren en die er (dus) verouderd uit ziet.
De IIMC dokters hebben een vast rooster wanneer ze in welke kliniek werken: meestal in de ochtend een kliniek in de regio en in de middag in Sonarpur/Tegahria (indoor en outdoor). Voor Dhaki trekken ze een hele dag uit, door de lange reistijd van ongeveer 3 uur enkele reis.
We genieten van de lunch: rijst met dal (= linzensaus), groente en een gekookt ei.
Hierna steken we met de IIMC boot het water over naar het eiland waar de pomp van Nellie staat (en die het doet!). We praten met de lokale mensen en bezichtigen hun solar panels (voor licht en tv en in de zomer ook voor de ventilator). Ze kweken tomaten en we krijgen er allemaal een. De vrouw maakt gebruik van microkrediet van IIMC.
Op de wandeling terug naar de boot komen we langs een hut waarvoor een vrouw een soort sigaretten maakt. Swapan maakt haar duidelijk dat dat niet goed is en dat ze een ander beroep moet zoeken. ook zij heeft microkrediet.
Met de boot zakken we deze zijrivier af en zijn we na 20 minuten bij Purbajata. Er is keiharde muziek als we aankomen: we hoorden de muziek al van verre op de rivier. Het is ter ere van een Hindu feest.
We wandelen naar de school. We zijn er veel te laat en we horen dat alle grotere kinderen moesten wachten tot wij waren geweest...
Alle kinderen zongen een mooi lied voor ons. Het was wel wat hilarisch want ze werden in een mooie kooropstelling opgesteld, maar vervolgens moesten wij er achter gaan staan voor een groepsfoto en hierna begon het zingen. Ze zongen dus naar een leeg veld en wij stonden achter hen...
Het schoolgebouw is al oud: uit 1971. IIMC heeft het in 1996 overgenomen. Het heeft een apartstaand toiletgebouw.
Rond 5 uur nemen we de bus terug. Gelukkig konden we onderweg heel even de benen strekken. Met de metro het laatste stukje.
Ons afscheidsmaal hadden we weer bij LaZEEZ.
We hebben als groep met ons 10-en een mooie week gehad. Dank aan IIMC voor het volle programma, het vervoer en het eten, de begeleiding, de grote eer als eregasten aanwezig te zijn bij het kinderfestival en de inauguratie. We hebben veel gezien, ons verwonderd en gezien waar we vanuit Nederland kunnen helpen.
Ook dank aan onze medereizigers. Er was veel betrokkenheid, er werden veel vragen gesteld en ik kijk uit naar een reunie waar we alles wat we gehoord en geleerd hebben nog een keer met elkaar kunnen delen.
Vandaag geen ontbijt. We nemen de bus naar het Zuiden, naar de Sundarbans. We gaan op bezoek in Dhaki, na Sonarpur de belangrijkste lokatie van IIMC en de enige andere plek waar ook een indoor is (= waar zieken overnachten). Dhaki heeft een echte streekfunctie: van heinde en verre komen mensen hierheen.
Op reis er naar toe gaan we na een uur ontbijten.
Dit doen we op een mooie plek: We zitten in Diamond Harbor op een terras aan de rivier de Hoogly (een aftakking van de Ganges) met heerlijk weer en een zonnetje en genieten van een American breakfast.
Helaas is de smog boven de rivier zo erg dat de overkant niet te zien is. Het water stroomt hier soms landinwaarts, door de getijdenwerking. we zagen het tij keren. Het water staat erg laag: we hoorden dat in Varanasi soms in 30 cm diep water wordt gebaad op het moment.
Later rijden we langs een groot festival, waar het heel heel erg druk is.
We gaan het rurale gebied in (platteland) en komen in Dhaki.
Naast de kliniek en de bank wordt er een school gebouwd. De droom is dat er ooit ook nog een hostel komt voor meisjes die op school zitten.
De kliniek heeft ook hier o.a. een tandarts en rontgenapparaat. IIMC kiest bewust voor apparatuur die men zelf kan repareren en die er (dus) verouderd uit ziet.
De IIMC dokters hebben een vast rooster wanneer ze in welke kliniek werken: meestal in de ochtend een kliniek in de regio en in de middag in Sonarpur/Tegahria (indoor en outdoor). Voor Dhaki trekken ze een hele dag uit, door de lange reistijd van ongeveer 3 uur enkele reis.
We genieten van de lunch: rijst met dal (= linzensaus), groente en een gekookt ei.
Hierna steken we met de IIMC boot het water over naar het eiland waar de pomp van Nellie staat (en die het doet!). We praten met de lokale mensen en bezichtigen hun solar panels (voor licht en tv en in de zomer ook voor de ventilator). Ze kweken tomaten en we krijgen er allemaal een. De vrouw maakt gebruik van microkrediet van IIMC.
Op de wandeling terug naar de boot komen we langs een hut waarvoor een vrouw een soort sigaretten maakt. Swapan maakt haar duidelijk dat dat niet goed is en dat ze een ander beroep moet zoeken. ook zij heeft microkrediet.
Met de boot zakken we deze zijrivier af en zijn we na 20 minuten bij Purbajata. Er is keiharde muziek als we aankomen: we hoorden de muziek al van verre op de rivier. Het is ter ere van een Hindu feest.
We wandelen naar de school. We zijn er veel te laat en we horen dat alle grotere kinderen moesten wachten tot wij waren geweest...
Alle kinderen zongen een mooi lied voor ons. Het was wel wat hilarisch want ze werden in een mooie kooropstelling opgesteld, maar vervolgens moesten wij er achter gaan staan voor een groepsfoto en hierna begon het zingen. Ze zongen dus naar een leeg veld en wij stonden achter hen...
Het schoolgebouw is al oud: uit 1971. IIMC heeft het in 1996 overgenomen. Het heeft een apartstaand toiletgebouw.
Rond 5 uur nemen we de bus terug. Gelukkig konden we onderweg heel even de benen strekken. Met de metro het laatste stukje.
Ons afscheidsmaal hadden we weer bij LaZEEZ.
We hebben als groep met ons 10-en een mooie week gehad. Dank aan IIMC voor het volle programma, het vervoer en het eten, de begeleiding, de grote eer als eregasten aanwezig te zijn bij het kinderfestival en de inauguratie. We hebben veel gezien, ons verwonderd en gezien waar we vanuit Nederland kunnen helpen.
Ook dank aan onze medereizigers. Er was veel betrokkenheid, er werden veel vragen gesteld en ik kijk uit naar een reunie waar we alles wat we gehoord en geleerd hebben nog een keer met elkaar kunnen delen.
-
17 Januari 2013 - 10:08
Jos Muylkens:
Heb bewondering voor jullie discipline om uitgebreide reisverslagen te maken. Ik lees ze met belangstelling en plezier. Keep up the good works! -
17 Januari 2013 - 11:54
Rieky Van Houten:
Mooi verslag maar ik hoop dat de school er toch goed uit zag.
Het Maurick College heeft deze school nl. in 2004 aangebouwd en gerenoveerd.
Leuk dat jullie er nu ook zijn geweest.
En fijn dat de pomp van Nellie het ook nog goed doet.
Voor die pomp hebben ze heel diep moeten boren om bij het zoete water te komen.
Rieky en Ben
-
17 Januari 2013 - 12:52
Gerrie:
Hoi Cis en de rest,
Ik vind het erg leuk om jullie reis verslag te lezen, en wat jullie allemaal zien en mee maken.
We wensen jullie nog heel veel plezier daar, en geniet er van!
Groetjes uit Boxmeer -
17 Januari 2013 - 16:33
Jan En Mia:
Hoi Cis en reisgenoten.
Wat leuk om jullie te kunnen volgen,'n hele belevenis voor iedereen maar vooral voor jouw zus.
Gr. vanuit het winterse Beek en Donk.
Jan enMia -
18 Januari 2013 - 17:48
Jolanda:
Lieve Ivo en Dianne, wat en prachtige ervaringen en onuitwisbare indrukken. Knap om met zo'n volle agenda nog zo'n mooie verslagen te maken. Heel veel plezier en genieter van!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
