Alle hotels vol

Deze ochtend nemen Jan en Aloys al vroeg de taxi naar het vliegveld. Bij het ontbijt ziet de rest elkaar nog. Peter en Wouter gaan op pad om (weer) treinkaartjes te regelen (en dat gaat lukken!). Ivo werkt aan dit verslag en gaat een ander hotel zoeken: ons hotel heeft geen kamers en meldt dat alle hotels vol zitten: er zijn namelijk een aantal conferenties in de stad waarvoor alle hotelkamers nodig zijn. Vooral een congres met artsen schijnt erg omvangrijk te zijn. Op booking.com zien we toch precies 1 hotel dat nog wel enkele kamers heeft. Die heb ik maar meteen geboekt.
We nemen afscheid van Cees, Hannie, Cis en Nellie. Ze gaan met een IIMC bus naar het vliegveld: de chauffeur snapte niet helemaal waarom Dianne en ik niet meegingen en vroeg ook waar Peter was.
Ondertussen belden we met onze Indiase telefoon met Peter: het kopen van treinkaartjes was gelukt: zaterdagavond 8 uur vertrekken en zondagochtend aankomst om half 10. Een afstand van 760 km. En dat voor het bedrag van 1226 roepies voor alle 4 samen, ofwel nog geen 5 euro p.p. En dat met slaapplek...
We moeten er dus nog een overnachting bijzoeken. Bellen met het hotel lukt niet: we nemen alle bagage mee in een taxi en gaan er naar toe: wel een rit van een uur, door de drukte.
We komen uiteindelijk bij een guesthouse dat er als een normaal goed huis uitziet. Helaas hebben ze geen kamers. Maar omdat we geboekt hebben gaan ze wat voor ons regelen. Veel gebel en discussies. We betalen wat meer om toch een kamer te krijgen: daarvoor moeten anderen verhuizen naar een ander guesthouse... Maar we zijn blij dat we een bed gevonden hebben. In noodsituaties hadden we bij IIMC kunnen slapen, maar dat is niet nodig.
Peter en Wouter kwamen ook naar het guesthouse: met 2 fietsriksha's. Wouter heeft een deel van de route zelf gefietst.
We praten een tijdje in de lobby, met 3 bedrijfsleiders. Ze hebben 16 guesthouses.
Daarna nemen we de taxi naar de Dakshineswar Kali tempel.
We hadden nog niet geluncht, dus we kochten een zakje chips (17 roepies) waarop we meteen door bedelaars werden uitgenodigd ons eten met hen te delen :-)
We bezoeken de tempel op sokken en blote voeten. Er zijn veel wat wij kapelletjes zouden noemen. Daar werd een kort gebed gedaan. We hebben ons een touwtje om onze pols laten binden.
We zitten een tijdje in een gebedsruimte, waar we meedoen aan het zingen van mantras. We kijken verder rond, en zien het beeld waar het hier allemaal om draait: niet moeders mooiste.
We zien hier hoe Hindoes hun geloof belijden. Naast de tempel is een gath: een trap naar beneden de rivier in: hier worden voeten en soms meer gewassen. Ook zijn er muntjesvissers die met een touw met een magneet proberen munten uit het water te vissen.
We zien een uil op de tempel zitten.
We nemen de taxi terug. Nu zitten we aan de maaltijd die speciaal voor ons gekookt is.